Dag 29, 30, 31, 32, 33, 34 en 35

Hey lieve mensen!!!


Dinsdagochtend voelde ik me pas echt heel raar. Ik werd wakker, en mijn tenen en vingers waren ijskoud. Toen ben ik maar opgestaan, maar ik had het echt super koud, dus ik had me de lange trainingsbroek van Tom (thanx lieffie ;)) en een vest aangetrokken en was nog aant rillen. Lieve Gede maar gevraagd of hij eens aan mijn voorhoofd wilde voelen. Hij zei dat ik super warm aanvoelde. Mijn second opion bij Finn, het nieuwe buurmeisje, leverde geen ander resultaat op. Koorts dus. 3 koppen thee achter elkaar op gedronken, toen had ik het weer super warm. Ik was ook nog steeds misselijk en had buikpijn, dus ik dacht ik vraag alleen toast als ontbijt. Daar kon ik met pijn en moeite 3 happen van eten. Meer kon ik echt niet op. Maar weer op bed gaan liggen, wat rusten en slapen. En zweten, niet normaal. Maar ik dacht, dan zweet ik misschien de koorts eruit. Denise en Janti kwamen nog langs en die brachten wat noodle soepjes mee, die je maar met gekookt water hoeft aan te maken. Dat was erg lief! Toen zij weer weg waren, kwam ook Michelle even langs. Ik had in de tussentijd toch wel wat hongergevoelens, dus Michelle ging voor mij de soep regelen. Ik kon helaas dus weer niet gaan werken, balen.
Aangezien ik wel al veel had geslapen en ik me ietsje pietsje beter voelde, heb ik lekker de hele dag op mijn veranda gezeten, lezen en muziek luisteren. Ook wel een keer lekker, hoor! Wat wel echt jammer was, en waar ik echt van baalde, was dat er net die dag een ceremonie was in Bedulu waar alle kinderen en teachers heen gingen in gepaste kleding. Helaas! Hoe ik dit weet? Op een gegeven moment kwam Denise weer langs en die had een heleboel foto’s gemaakt van de kinderen en teachers in kleding. Erg leuk om te zien! Ik heb de foto’s wel gekregen, dus ik was er toch een beetje bij ;).
Vandaag was het ook weer rentday, we moesten weer huur betalen. Aangezien ik de vorige maand had betaald voor beiden kamers, was het nu Joeries beurt. Nadat hij dus van de gym terugkwam, moest hij nog even het geld gaan pinnen.
Ik voelde me ’s avonds gelukkig weer een stuk beter en besloot om met Denise en Janti toch proberen te gaan eten. Joerie ging met Finn eten, dus wij gedrieën op de bike, zodat hij mij kon afzetten. Het eten was hilarisch. Alleen maar girltalk en gelach, het beste medicijn!
Daarna wilde Janti nog even naar Lobong, een reggaecafeetje hier in Ubud. Ik voelde me goed en besloot mee te gaan, Joerie en Finn waren er ook. Ook Pras kwam op een gegeven moment nog aan, maar die was volgens mij super bezopen al. In zo’n reggaecafeetjes hier lach je je wel kapot. Super veel hippies die niet kunnen dansen! Hilarisch!!! Janti en ik zijn niet al te laat terug gegaan, want op woensdag moet ik altijd vroeger op voor de Downboys, dus een beetje op tijd naar bed is niet gek.

Toen ik wakker werd, was het weer helemaal mis. Mijn buikpijn was terug en misschien wel erger en ik was nog steeds aan de diarree (sinds zondag). Toen heb ik maar besloten om met de diarreeremmers te gaan beginnen. Ik was niet uitgedroogd ofsow, maar dat risico wilde ik ook niet lopen. Ik heb ook niet ontbeten, want daar had ik te veel buikpijn voor. Ik heb de hele ochtend gelegen en geslapen, dus weer niet gewerkt.
Om 11.30 uur kreeg ik toch wel honger, maar ik had niets meer hier. Ik dacht ik loop wel even naar de supermarkt, maar ik kon amper kleine stukjes lopen, laat staan daarheen. De remmers maakte me namelijk super duizelig, ook erg fijn ;). Gede was zo lief om even snel met me erheen te rijden.
Toen we terug waren kwam Joerie terug van de les met de Downboys. Ik had hem niet verwacht, want normaal blijven we tussen de middag op de yayasan, dus ik had mijn soepjes al gehaald. Hij ging toen maar met Janti lunchen voordat de volgende les weer begon.
Denise kwam ook weer langs op een gegeven moment en toen zijn we maar een filmpje gaan kijken samen.
Ketut (vader van Agus de eigenaar van Teba House) vertelde ons op een gegeven moment dat er ergens een ceremoniële dans zou zijn. Natuurlijk wilde ik die wel graag zien, maar Denise raadde het me af. Aangezien ik al hoofdpijn had en duizelig was, was die muziek geen aanrader. Alweer helaas!
Na een snelle douche zijn Denise en ik toen maar dichtbij proberen wat te gaan eten bij Gula Bali. Daar had ik al eens gegeten en ze hebben heerlijke dingen, maar niet voor als je niet lekker bent, want alles is gekruid. Ik besloot om maar gewoon wat french fries te nemen, daar had ik zin in, dus dat gaat dan wel. Heb het niet helemaal opgekregen, maar het smaakte in ieder geval. Het drinken van iets anders dan water (heerlijke verse orange juice) deed me wel goed.
Daarna heb ik nog heel even buiten gezeten bij Teba House en nog wat op bed gelezen, maar ik lag vroeg te slapen.

Donderdagochtend voelde ik me een stuk beter. Mijn buik was wel nog wat gevoelig, maar het ging, ik kon weer functioneren. Voor de zekerheid nam ik als ontbijt wel nog even een noodlesoepje. Deze had ik toch nog hier liggen, dus waarom niet. Agus was zo lief en vroeg of ik er misschien een eitje doorheen wilde. Hij kwam met het ei in zijn hand helemaal naar mijn kamer lopen om het te vragen, hihi. Heel lief! Dat sla ik natuurlijk niet af.
Na het ontbijt zijn Denise, Finn, Joerie en ik in ONS zwembad gaan zwemmen. Er is een hotelletje waar wij vaker gaan zwemmen, waar wij altijd de enige zijn die zwemmen. Echt een heerlijk zwembad ook. We hebben ook weer lekker gek gedaan. Foto´s gemaakt met de timer terwijl we in het zwembad springen met zijn allen. Echt heel grappig!
Joerie moest wel een beetje op tijd terug zijn bij Teba House, want de collega van zijn vader zou langskomen met zijn nieuwe laptop om 14.00 uur. Aangezien ook de huur van onze bike afgelopen was en we blijkbaar echt heel veel betalen naar Bali-maatstaven, besloten we om hem niet te verlengen en ergens anders te kijken. Bij Janti’s huis krijg je namelijk een bike voor 500.000 roepia per maand. Dat is minder dan de helft dan wat we nu hadden betaald. Ik heb er nu trouwens ook een voor mezelf, aangezien Joerie en ik nu ook onze eigen weg een beetje beginnen te gaan. Ik deel hem nu nog met Denise, want zij wilde er een huren, maar het was bijna evenveel voor de 2 weken dat zij nog hier is, als voor een maand, dus dan heb ik hem de laatste twee weken.
Nu we geen bike even hadden, reed de collega van de vader van Joerie ons naar de yayasan. Dit wilde hij toch heel graag eens bekijken. Hij had een auto met chauffeur, dus was voor ons wel even ideaal. Ik had met Denise afgesproken dat zij me dan na de les zou oppikken.
De filmles liep ook weer wat beter dan vorige week. Nu waren er weer meer kinderen, dus konden we weer wat verder komen.
Na de les kwam, zoals gezegd, Denise mij halen. Schijnbaar was er sinds de avond ervoor iets in of om het huis van haar en Janti, want het stonk daar, niet normaal. Ik heb niet echt geroken, want mijn buikje was nog steeds een beetje gevoelig, dus dit leek me niet zo’n goed idee. Pras kwam ook nog kijken en samen met de eigenaar van de homestay (die hij blijkbaar ook kende) ging hij het dak op. Ze dachten namelijk dat er een dood beest ofsow tussen de daken lag, die een ander dier daar had gelegd. Ze konden echter niets vinden, en toen werd het donker, dus konden ze niet verder zoeken.
Toen zijn Janti, Denise en ik wat gaan rondrijden en uiteindelijk uitgekomen in Gianyar, waar een nightmarket is. Daar zien ze dus blijkbaar bijna nooit blanke mensen want iedereen staarde me aan. Ik ben natuurlijk ook nog vrij groot, dus ik was niet te missen. Ik heb zelfs nog, zonder moeite :P, een aantal kinderen laten schrikken, gewoon door daar te zijn. Best grappig eigenlijk ;). Denise is verslaafd aan de babi guleng die je daar krijgt, dus dat heeft ze lekker opgepeuzeld. Ik heb het maar niet gegeten, want mijn maagje kon nog niet heel veel aan.
Terug in Ubud zijn Janti en ik gaan eten bij de warung met de heerlijke tempé goreng, waar ik gewoon simpel een nasi goreng heb gegeten. Dat ging er wel in en was precies wat ik nodig bleek te hebben. Denise ging even naar een internetcafé. Janti heeft me daarna afgezet bij Teba House, waar ik nog even wat op de laptop heb gezeten tot Denise kwam. Die bleef namelijk echt niet in dat stinkhuis slapen, dus we hadden slumberparty :P. Die avond heb ik Tom ook nog even gesproken, eerst op MSN, maar toen de internet uitviel per telefoon. Erg fijn!!! Toen kon ik heerlijk slapen ;).

’s Ochtends kreeg ik een zeer apart, maar typisch Indonesisch, ontbijt van Ketut. Heel zoet en niet echt mijn ding, maar niet vies. Met mijn buikje ging het ook weer beter, maar nog steeds niet helemaal beter. Toen ik buiten wat zat te chillen met Denise, kwam Ketut (vader van Agus) langs en vroeg geheel onverwacht of ik de volgende dag misschien interesse had om met hem en zijn gezin naar een bruiloft te gaan. Dit wilde ik wel, maar ik wist ook niet wat ik er precies van kon verwachten, dus vroeg ik of ik er over na mocht denken. Dit was prima. Daarna heeft Denise mijn haren nog op een aparte manier ingevlochten. Wel erg leuk trouwens! Heb natuurlijk foto’s ervan!
Daarna gingen Denise en ik nog even naar Janti’s huis, voor we weer naar het zwembad gingen. Daar stonk het nog steeds, dus we bleven buiten. We hebben echt te grappige foto’s gemaakt, omdat elke keer als iemand even binnen iets wilde pakken, diegene iets voor zijn gezicht deed. De foto’s moeten alleen niet in verkeerde handen vallen ;), want we lijken wel terroristen. Bij het zwembad was het weer heerlijk, en ook gebruik gemaakt van de factor 2 olie van Denise, waar je dus sneller bruin van wordt. Ik mag namelijk niet wit terugkomen hè :D.
Toen Joerie en ik net weer terugwaren bij Teba House om ons klaar te maken voor de les, kreeg Joerie een sms van Michelle. Ketut van de yayasan had haar blijkbaar gesmst dat onze filmles niet door kon gaan. We hadden dus een vrije dag. Van de ene kant wel leuk, maar het betekende weer vertraging voor de filmles. Michelle was ook al een paar dagen ziek geweest, dus Joerie en ik besloten om met haar en Mogli te gaan lunchen, als we toch niet hoefden te werken.
Daarna voor Joerie meteen een bike regelen bij het huis van Janti.
Terug bij Teba House heb ik nog even met Agus zitten praten over de bruiloft. Wat ik ervan kon verwachten enz. hij heeft me weten over te halen om mee te gaan! Daarna heeft hij me nog wat foto’s en video’s laten zien die hij had gemaakt. Ik vind het echt heerlijk om met de mensen van Teba House te kletsen en hen beter te leren kennen.
Ketut (de jongere die bij Teba House in dienst is) had een boom gesnoeid en was met de nieuwe jongen het afval op aant ruimen. Maar blijkbaar waren er super veel rode mieren daardoor, dus ze werden de hele tijd gebeten. Ook ik moest eraan geloven, maar Keutut redde me, door ze van me af te halen. Ik ben maar 3 keer gebeten hoor. Doet niet eens echt pijn, is gewoon een raar gevoel. Kan ook geen kwaad, is gewoon vervelend ;).
Daarna snel even afgespoeld en alles geschoren :p, want ik zou met Janti voor een massage gaan. Er was echter geen plek in de double room, dus besloten we om gewoon een heerlijke hair cream bath te nemen. Daarbij word je haar verzorgd en krijg je een hoofd-, nek-, schouder- en armmassage. Heerlijk en een goed alternatief! Ik moest toch mijn haar nog gewassen hebben ;).
Meteen daarna bij Teba House even spullen pakken en gaan eten met Denise om 20.00 uur, want om 21 uur zou er een super grote ceremonie zijn hier in Ubud, en dat wilde ik niet missen.
Mogli zou eigenlijk voor Janti en Denise een sarong regelen, zonder mag je niet naar de ceremonie. Ik had er nog een. Tijdens het eten, smste Mogli echter dat het niet ging. Ik had er gelukkig nog wel een reserve en ik smste Finn of we die van haar mochten lenen. Dit was geen probleem, maar ze was alleen nog niet terug. Dus weer terug naar Teba House. Tijdens het wachten op Finn heeft Janti even haar mail gecheckt, en hebben Denise en ik even gepest (het kaartspel). Ik won!
Toen Finn terug was en we de sarong geleend hadden, konden we naar de ceremonie. Volgens mij was heel Ubud uitgetrokken, want het was echt heel druk. Misschien wel duizenden mensen. Mogli had gezegd dat het om 21 uur zou beginnen, bij Teba House 22 uur. Toen we daar aankwamen was het echter al 22 uur geweest en was het nog niet begonnen. Denise en ik hebben tot 23.15 uur gewacht op de Barong (daar was de ceremonie voor), maar toen hadden we echt geen zin meer om te wachten, dus zijn we gegaan. Ik was ook wel moe, dus kwam wel goed uit.

Zaterdagochtend ben ik lekker op tijd opgestaan zodat ik alle tijd had om rustig te relaxen en me klaar te maken voor de bruiloft. We zouden eigenlijk om 10 uur vertrekken, maar toen ik om 9.30 uur me wilde gaan omkleden en opmaken, zei de zus van Agus, Ari, dat hun vader nog gemasseerd werd, dus dat het iets later werd. Dus nog maar wat geflauwekuld met Ketut en Gede.
Daarna bedacht ik me dat ik mijn wenkbrauwen nog moest epileren, maar ik wilde dit liever buiten doen, want dan heb ik beter licht. Ik dus op mijn veranda mijn wenkbrauwen epileren. Gaat Ketut recht voor mijn neus zitten staren hoe ik dat doe. Erg fijn! Hij vroeg of het geen pijn deed en ik wilde het hem best even laten voelen, maar toen ging hij toch maar weg, hihi. Ik maak me hier ook bijna niet op, dus nu kon ik ook even lekker tutten en mooi maken voor de bruiloft. Ik deed mijn nieuwe zwart met groene jurk aan. Nog geen foto’s van helaas!
Rond 11 uur zijn we dan toch vertrokken naar Sangaraja, helemaal in het noorden van Bali. Ik voelde me prima toen we vertrokken, maar dit zou gauw veranderen.
We zijn nog ergens bij een warung gestopt voor lunch. We, Ayu, Ketut, Agus, Ari en ik kregen allemaal hetzelfde. Een lekker soepje en een nasi tjampur, wat eigenlijk gewoon nasi met van alles erbij is. Wel een beetje pittig, maar heel lekker. Agus vertelde me gelukkig ook wat ik het beste wel en niet kon eten, dus dat was wel lief.
Doorgereden, door de bergen. Links, rechts, links, rechts. Niet het allerbeste. Op een gegeven moment begon ik heel erg te zweten, terwijl de airco aan stond in de auto. Ik voelde me ook echt heel slecht erbij, duizelig en een beetje misselijk. Heel raar, want ik had het niet zien aankomen. Het was echt cold sweat, want ik voelde blijkbaar heel koud aan. Gelukkig zorgde Ari wel heel goed voor me en depte me de hele tijd met tissues, heel lief.
Eenmaal aangekomen bij de bruiloft (was alleen de receptie, de ceremonie was de dag ervoor geweest) voelde ik me misschien nog wel erger. Die mensen vonden het natuurlijk geweldig, een blanke op hun bruiloft, en gingen ook foto’s maken ensow. Ik zat daar maar proberen niet om te kiepen ;). Erg lullig, maar we zijn maar 20 minuten op die bruiloft geweest. Ketut en zijn familie hebben ook daar weer gegeten, i could not. Iedereen kende Ayu (moeder van Ari en Agus) ook, want zij komt van dat dorp. Gelukkig woont haar moeder daar ook nog, dus na de bruiloft gingen we naar haar ouderlijk huis, waar ik kon gaan liggen rusten. Daar heb ik 2 uur in een kamertje op een matrasje liggen slapen, echt slapen. Dat kan ik normaal niet eens in een vreemd huis, maar nu heb ik echt geslapen ook. Ik moest ook wel mijn ogen dicht doen, want alles draaide de hele tijd.
Rond 16.30 uur maakte Ayu en Ari me wakker, want we zouden zo de terugweg rijden. Natuurlijk moesten Ketut en Agus (alweer) eten voor vertrek. Ik moest ook even naar de wc voor vertrek, maar dit was zo’n hele oude (vieze) typisch Indonesische wc. Gewoon een gat in de grond, daar kwam het op neer. Niet ideaal, mja ik moest het er maar mee doen.
Op de terugweg mocht ik gelukkig voorin zitten, dus toen waren de bochten iets beter te verdragen, al voelde ik me nog steeds niet goed.
Eenmaal in Ubud aangekomen, voelde ik me wel iets beter. Wat het nu geweest is, weet ik nog steeds niet. Misschien de weersverandering, want in het noorden is het weer ook weer anders. Of het warm, koud, warm, koud, in en uit de auto. Wie weet?!
Ketut voelde zich ook al iets minder toen we terugkwamen, maar ik denk dat hij gewoon de 3 keer lunchen niet verteerd had ;). Augs vertelde me nog dat hij een verrassing voor me had. Hij had kerstlampjes gekocht om hier buiten in de tuin op te hangen. Super lief! Daarna nog wat met Gede zitten kletsen en gedoucht. Toen voelde ik me al een stuk beter. Denise en Janti kwamen me mijn diner brengen, een lekkere salade met feta, aubergine en nog wat groentes en kip. Yummie, yummie!
Janti ging naar Hibiscus, een klein cafeetje, maar smste al snel of Denise hier kon slapen, want ze kreeg bezoek vannacht ;). Terwijl Denise haar slaapspullen ging halen, rijdend langs alle enge honden hier, heb ik nog wat gekletst met de jognens Ketut en Gede. Toen Denise terug was, waren we beiden erg moe en zijn na wat kletsen meteen gaan slapen. Om 1.00 uur belde Tom me wel nog even wakker, maar Denise heeft hier gewoon doorheen geslapen, terwijl mijn gsm echt super hard afging. Raar, maar waar!

Zondagochtend was ik alweer om 8.00 uur wakker, dus Denise ook :P. lekker buiten gaan zitten, en wakker worden. Heerlijk dat dat hier kan!
Nog wat met Joerie en Finn gepraat over hun tour op zaterdag en hun avond.
Daarna zijn Denise en ik naar Janti gegaan voor ontbijt. Denise is namelijk chef, dus french toast met fruit gaat er dan wel in.
Daarna zijn we ons lekker gaan optutten en daar horen natuurlijk weer gekke foto’s bij. Terug naar Teba House, want ik had een helm nodig. We wilden namelijk naar Kuta, want we moesten namelijk nog steeds vleugels voor de fairies in het dramastuk van Sleeping Beauty hebben. Dat was het plan, lekker shoppen, een girls day out.
Eerst gingen we naar het winkelcentrum waar ik al eens geweest was. Daar was zo’n soort fruit, yoghurt en milkshake bar, waar je heerlijke drankjes kreeg. Janti en ik wilde wel zo’n smoothie, dus Janti nam een marshmellow shake en ik een very bery cool, een gezondere variant. Erg lekker! Daarna nog wat rondgelopen en de mafste foto’s gemaakt van bijvoorbeeld fruit. Denise heeft namelijk een super camera en vind fotograferen erg leuk, dus dan krijg je dat ;). In dat winkelcentrum was ook een arcade hal, met allemaal videogames. Janti en Denise waren daar al eens geweest, en dat was blijkbaar voor herhaling vatbaar, dus wij als kleine kinderen daar gaan gamen. Hilarisch en we hadden veel lol. Er was ook zo’n fotohokje, dus wij natuurlijk een foto laten maken met zonnebrillen op. Is echt heel grappig geworden, check me msn pic! Beneden in het winkelcentrum verkochten ze ook al kerstspullen, dus ik heb toch maar een klein kerstboompje gekocht voor in mijn kamer. Gezellig!
Daarna doorgereden en door de straatjes in Seminyak gewinkeld. Naar een hele dure boetiek geweest waar ik een super mooie jurk aan heb gehad. Janti en Denise vonden hem prachtig staan en vonden dat ik hem moest kopen, maar hij kostte meer dan 2,2 miljoen roepia, dus meer dan 150 euro en dat vond ik weer wat te veel van het goede. Maar gevlucht naar wat goedkopere winkeltjes waar ik een leuk shirt en toch nog een mooie jurk heb weten uit te halen. Waren ook wel weer iets duurder, maar mag wel voor een keertje ;). We hebben ook de vleugels gevonden, waar we eigenlijk voor waren gekomen. Janti ging naar Him, want ze moesten praten, haar bali-lover. Denise en ik gingen rondrijden om te kijken waar we gingen eten. Gestopt bij een vrij groot Japans restaurant, waar mijn mama nog even belde. Erg fijn! We aten Dim Sum (nog nooit gehad, maar erg lekker) en we bestelden de steamboat. Oh My God! Dat bleek dus een grote hoeveelheid eten te zijn die ze voor je neus stomen. Heel lekker, maar ik heb echt te veel gegeten ;). Janti is ook nog even gekomen, en heeft ons geholpen om het op te krijgen.
Daarna trakteerde ik de meiden op een bioscoopje, New Moon, die ik erg graag wilde zien! Deel 2 van Twilight. Super goede film, zeker als vrouw zijnde :D. Ik had de toon in de zaal gezet, toen ik bij het uitgaan van het eerste t-shirt een harde zucht gaf. De hele zaal lag dubbel, maar bij de volgende keren was ik echt niet meer de enige. Te veel lekkere mannelijke lichamen, alleen daarom al een aanrader ;). Om 23 uur was de film afgelopen en moesten we dus nog terug naar Ubud rijden. Niet de fijnste weg om ’s nachts te rijden, zeker met de honden hier, maar we hebben het overleefd.
Bij Teba House aangekomen hingen de kerstlampjes op, dus ben ik nog een uur buiten blijven zitten, gewoon om daarvan te genieten. Ook nog lekker even met Tom gebeld heerlijk bij dit licht.
Even snel kort wat steekwoorden van de dag opgeschreven en daarna gaan slapen. Was super moe.

Maandagochtend kon ik eindelijk weer eens ietjes langer in bed blijven slapen. Heb tot 9.30 uur erin gelegen, vrij lang voor mijn doen ;).
Om 12 uur kwam Janti alweer langs. Samen lekker gechilled op mijn veranda, thee en koffie gedronken, muziek geluisterd. Vlak voordat we naar de yayasan moesten zijn we gestopt bij Bali Buddha, een klein winkeltje waar Janit wist dat ze lekkere dingen hadden voor te eten. We namen beiden een vegetable ding en een butterscotch brownie. Yummie of niet?! Daarna nog even snel de foto die we gister in de gamehal hadden gemaakt laten kopiëren, zodat we ieder een kopie hebben nu.
De dramales ging minder goed deze keer. Het lijkt alsof ze het minder serieus nemen, maar dit komt natuurlijk ook omdat niet alle kinderen er altijd zijn, zodat er invallers die rollen moeten doen. Dan nemen ze het natuurlijk niet serieus. De vleugels vonden ze wel heel cool. Deze keer zijn we dan ook eerder terug gegaan naar de yayasan, als een soort straf, want dat vinden ze niet leuk. De meiden begrepen de hint wel, maar of de jongens het begrepen. We hebben afgesproken onder elkaar dat we ze woensdag hierop aanspreken en vragen of ze weten waarom we eerder zijn teruggegaan.
Na de yayasan zijn Janti en ik nog wat gaan rondrijden en gestopt bij een winkeltje. Hier hebben we beiden een leuk jurkje gekocht. Gewoon simpel wat je hier lekker over kan gooien. Heerlijk stofje ook! We hadden met Denise ook afgesproken, omdat zij die nog niet had gezien, dat we Twilight deel 1 gingen kopen om die avond te kijken. Dus die ook nog gekocht en een kerst-cd. Past leuk bij mijn kerstboompje, die overigens echt super cool is. Met sterren en die witte staafjes erin die van kleur veranderen. En de kleinste balletjes die ik kon vinden waren trosjes blauw en paars. Ook erg leuk voor een keer :D.
Daarna naar Janti’s huis. Janti ging daarna na de gym en Denise en ik chillde wat op hun bed en kletsten wat. Daarna zijn Denise en ik naar Teba House gereden om Sprite te drinken en te boeren :P. Beetje ons ding, hihi. Janti is namelijk heel goed in boeren, ja echte German ;), en we zijn aant proberen dit te evenaren. Nog niet gelukt overigens!
Toen met Janti afgesproken om te eten bij Tempé Goreng – restaurantje. Heerlijke ayam asam manis, kip zoetzuur, met rijst en groenten.
Daarna weer terug naar Teba House, na wat filmgoodies te hebben gekocht, als nootjes en chips. Twilight gekeken, maar ik vind deel 2 toch echt beter, en niet alleen door de naakte mannen :P.
Daarna zijn Janti en Denise naar huis gegaan en ben ik gaan slapen.


Sorry, was een beetje aan de late kant met mijn verhaal, maar nu zijn jullie weer geheel op de hoogte.

Tot schrijvens en vergeet geen reactie te plaatsen, I’m lovin’ it!

Dikke zoen, Kristi