Dag 21, 22 en 23

Hey allemaal!!!


Het heeft weer even een paar daagjes geduurd, maar hier is eindelijk weer een verslagje. Ik zit hier heerlijk op mijn veranda te relaxen, terwijl ik dit verslagje typ. Lekker kopje thee erbij, wat ik hier overigens vrij veel drink. Heerlijk iets warm drinken, terwijl het weer ook warm is. Had ik niet gedacht, maar het is heerlijk!

Maandagochtend hebben Joerie en ik samen ontbeten, maar daarna ging Joerie naar een dokter hier in Ubud Clinic. Hij had namelijk een of andere uitslag waar hij net vanaf was voor we hierheen kwamen, maar wat nu dus weer terug was gekomen. Toch maar even naar de dokter dan dus. Ondertussen heb ik mijn verslagje van het weekend getypt. En dat was me nogal een verhaal, zoals jullie weten ;). Daarna nog heerlijk wat gelezen. Ik lees toch best veel hier, want ik 3 weken tijd heb ik al 2 boeken uitgelezen. Normaal doe ik er veel langer over, maar dan lees ik ook maar alleen een paar bladzijden voor ik ga slapen. Hier zit ik heerlijk buiten te lezen soms.
Toen Joerie terug kwam, wilden we nog even snel voor de les ergens gaan lunchen. Toen zijn we al een stukje richting de Yayasan gereden en stopten gewoon random ergens. Heel toevallig zaten Michelle en Mowgli daar ook, echt heel toevallig!! Het eten was ook heel goed en goedkoop, maar iets minder ‘schoon’ denk ik. Het zag er wel goed uit, maar je kon dus aanwijzen wat je wilde hebben en dan schepte die vrouw dat voor je op, MET HAAR BLOTE HANDEN!! Maar ik ben nog niet ziek, dus het zal wel goed zijn :D.
Om 14.00 uur begon de dramales van groep C weer. Dit keer hadden we (Michelle, Yanti, Joerie en ik) afgesproken dat één iemand de kinderen die op dat moment niet in de scene spelen meenemen naar het volleybalveld. Dat is maar een paar meter af van waar we oefenen, maar buiten het gezichtsveld, zodat de kinderen in de scène niet worden afgeleid. Ik was degene die ze meenam en een spelletje met ze deed. We deden een balspel die ze erg leuk vinden, waarbij één iemand in het midden staat van de cirkel. Deze persoon moet proberen om de bal naar de personen in de cirkel te gooien, die hun handen op de rug hebben. Deze personen moeten de bal vangen als hij wordt gegooid, maar mogen de handen niet achter de rug uithalen als er niet echt wordt gegooid. Als je dit wel doet, of de bal niet vangt, ben je OUT. Ze vinden het vooral leuk om in het midden te staan. Het heeft ook wel geholpen dat de overige kinderen weg waren met mij, want de scènes gingen een stuk beter. We namen ons voor om het voortaan altijd zo te doen. Na de scènes 3 keer te hebben geoefend, was het weer genoeg voor die dag. Het was overigens echt heel warm, de hele week eigenlijk al. Heel benauwd! Was ik eindelijk een beetje gewend aan de warmte, wordt het nog warmer :P. Normaal gaan we na 3x oefenen nog wat wandelen met de kinderen, maar iemand had hier zin in, door de warmte. Kun je nagaan, als het voor de locals al warm is… en die zijn nog wel wat gewend. Dan maar gewoon wat zitten en drinken langs de weg waar het volleybalveld is. En degene die wilt spelen, kan lekker spelen.
Op de terugweg naar Teba House zijn we nog even bij de winkel gestopt. We hadden pas laat afgesproken om te eten met Yanti, rond 20.00 uur, en het was pas 16.30 uur. Joerie had al wat honger, dus we kochten ieder wat lekkere dingetjes. Ik kocht koekjes, pringles en een Kinder Bueno. Bijna niet te doen hier, chocola eten. Wel lekker, maar hier smelt het wel in je hand en ook in je mond ;). Terug bij Teba House heb ik me lekker even op bed gelegd om te lezen en even te doezelen (slapen dus ;)).
Ondertussen had Yanti dus blijkbaar gesmst naar Joerie dat ze toch niet kon afspreken voor eten en Michelle smste dat er iets was met de opa van Denise in NL. Toen heb ik Denise natuurlijk meteen gesmst dat ik het vervelend vond voor haar en dat als ik iets voor haar kon doen… Ze smste meteen terug dat ze als afleiding wel wilde gaan eten. Toen zijn we met zijn allen gaan eten met haar, maar ondertussen werd ze ook de hele tijd gebeld en belde ze, want haar familie was ook nog aant ruziën. Ze kon het niet echt uitleggen zei ze, want haar familie is Moluks en het schijnt normaal te zijn. Ze vond het wel heel moeilijk natuurlijk. Op dat moment konden we alleen maar daar voor haar zijn.
Ik heb een heerlijke burger gegeten en heerlijke verse friet. Yummy yummy!!! Later kwamen Jake (Aussie guy) en Mowgli ook nog en vertelden dat het Jakes laatste avond hier was. Dus gingen we met zijn allen daarna nog wat drinken in Ozigo, behalve Yanti en Denise gingen niet mee.

Dinsdagochtend werd ik vroeg wakker, dus ben ik lekker buiten gaan lezen. Daarna met Joerie ontbeten en om 12.00 uur kwam Yanti me ophalen, zodat we onze les konden voorbereiden. We wilden, omdat de kinderen op dit moment de hele week een soort proefwerkweek hebben, ze een leuke relaxe tijd geven bij de yayasan, dus wilden we wat knutselen voor de kerst. Eerst naar een internetcafé voor wat ideeën en prints. Daarna de benodigdheden kopen in de supermarkt.
Er zijn maar 6 kinderen gekomen, maar ze vonden het leuk om te kleuren, knippen en plakken. We hebben ook een soort slinger gemaakt van de verschillende vlaggetjes die de kinderen hadden gemaakt. Ze vonden het erg leuk. We hadden ook nog wat lekkers voor ze meegenomen, en we hadden de radio aangezet, dus eht was een gezellige ontspannen les.
Na de les heeft Yanti me weer afgezet bij Teba House en heb ik me lekker gedoucht. Het lekkerste vind ik nog om me nauwelijks af te drogen en dan met de handdoek om op bed te gaan liggen lezen en opdrogen. Heerlijk, ook om even te ontspannen!
Daarna wilden ik met Ketut en Kadek film kijken, dus ging ik met Ketut naar een winkeltje met allemaal gebrande dvd’s voor 15.000 roepia per stuk, dus ongeveer 1 euro. Dat is wel te doen. Hij wilde graag de film 2012 kijken en mij leek die ook wel vet, dus die kochten we. Toen ik nog verder rondkeek, zag ik ook de Polar Express (ultieme kerstfilm die ik altijd graag met kerst kijk), dus die moest ik toch ook maar kopen :$. Ook Marley and me en The curious case of Benjamin Button mochten iet ontbreken helaas. Daarna hebben Joerie en ik Ketut getrakteerd op eten en weer voor Kadek eten meegebracht.
Toen we terugkwamen van het eten, zat Kadek te praten met een nieuwe gast, een man uit de US die voor een uitwisselingsproject werkt en hier was voor zijn werk. Hier hebben we nog even mee gepraat. Joerie was na het eten weggegaan, want die had met iemand anders afgesproken.
Daarna lekker met Ketut en Kadek de film 2012 gekeken buiten. Was erg gezellig en het was een goede film ook. Niet heel slechte kwaliteit ook. Ik heb Ketut belooft dat hij de film krijgt als ik terug naar NL ga, daar download ik hem zelf nog wel, als Tom dat nog niet heeft gedaan. Daarna hebben we met zijn drieën nog wat gelegen op mijn veranda. Kadek is toen echt in slaap gevallen ook, hihi. Om 00.30 uur kwamen er nog nieuwe gasten, dus moesten de jongens weer aant werk. Toen ben ik maar naar bed gegaan, maar kon die nacht, door omstandigheden niet zo heel goed slapen. Dus heb ik liggen smsen met Denise en mijn boek uitgelezen. Uiteindelijk ben ik wel in slaap gevallen.

Woensdagochtend werd ik, ondanks de korte nacht, toch al weer om 8.00 uur wakker. Toch maar opgestaan, want om 10.30 moesten we al werken. Omdat ik wilde wachten met ontbijten op Joerie, heb ik praatjes gemaakt met de man uit de US, Ketut (vader van Agus) en de jongens Ketut en Kadek.
Bij de yayasan aangekomen was Anno (een man die we in NL al hadden ontmoet bij de bijeenkomst van WINS) al met de downboys bezig met de gitaar. Dus besloten we om dit thema aan te houden en ze muziekinstrumenten te laten tekenen met de namen erbij. Tussendoor kwam er nog een nieuw meisje binnen lopen, ook uit NL. Veel Nederlanders op dit moment bij de yayasan, erg leuk! Na de les nog even met hun naar de tempel, waar ze hun energie even kwijt konden. Knap dat ze met dit weer toch nog kunnen rennen en doen, ik zweet al bij helemaal niets doen ;).
Terug bij de yayasan speelden een aantal van ons pesten met kaarten. Dit vonden de kinderen die er al waren natuurlijk reuze interessant en wilden meespelen. Ze hadden vrij snel de bedoeling van het spel door, dus de zelfde soort kaart bekennen. De pestkaarten snapten ze denk ik niet, maar dat maakt ook niet zo veel uit. Toen wij eten van Nyoman (vrouw van Ketut de manager) kregen, heerlijke Nasi Goreng, speelden de kinderen onder elkaar nog verder. Erg leuk!
Daarna hadden we nog een dik uur de tijd voor de volgende les begon, dus gingen we nog even terug naar Teba House, ook omdat Joerie zijn medicijnen vergeten was. Daar lagen Ketut en Kadek uitgeput op de veranda van Joerie. Grappig om te zien! Nog even een praatje gemaakt met hen. Toen weer terug naar de Yayasan. De dramales. Dit keer ging het ook weer beter en ze spraken na 3 keer oefenen met de kinderen dat ze voor de volgende keer de tekst echt uit hun hoofd moesten kennen en dat ze nu met attributen zouden gaan oefenen. De volgende stap dus. Daarna werd er echt iets heel freaky gedaan door de kinderen, maar ik mag er niets over vertellen, want anders ben ik cursed :P.
Terug bij Teba House heb ik heerlijk gerelaxed, gedoucht en even een powernapje gedaan. Was nogal moe van het weinige slapen, en die dag was Denise echt jarig, dus dat zouden we gaan vieren nu ze toch nog in Ubud was. Na mijn napje me aangekleed (mijn mooie jurk) en opgemaakt, zodat ik nog wat foto’s kon maken van me in my dress. Ik zal er een van ook binnenkort op de site zetten.
Vlak daarna kwam Michelle binnenlopen. Die had huiswerk ergens gemaakt maar daar was net de internet uitgevallen toen ze het wilde mailen. Dus vroeg ze of ze even van onze internet mocht gebruik maken. Dit vonden we prima, dus zo gezegd zo gedaan.
Daarna was het alweer tijd om te gaan, we zouden om 20.00 uur gaan kaas- en vleesfonduen voor de verjaardag van Denise. Dit was erg lekker! Had ik eigenlijk nog nooit gedaan.
Daarna was er in Ubud een of andere grote ceremonie omdat het volle maan was. Dit was echt heel eng, zal ik je vertellen. Ik voelde een heel gespannen sfeer een grote zware last op mijn borst drukken. Het was een ceremonie waarin er een aantal mannen in trance gaan en messen op zichzelf krom drukken. Heel eng, en omdat het zo druk was kon je niet heel veel zien, alleen hoorde je die mannen we heel veel schreeuwen. Heel erg raar om mee te maken. Voor de locals was het heel normaal en ook meer een social gathering, zo zagen ze iedereen weer eens. Ik vond het echt doodeng. Daarna werden de mannen en de messen afgevoerd. Vlak daarvoor had ik ze van veraf op de grond zien liggen, dus ik verwachtte dat ze zouden bloeden. Maar nee hoor, en die messen waren helemaal krom. Echt heel raar.
Daarna wilden we nog naar Hibiscus, maar Denise en ik niet echt. Vlak voordat we wegreden bij de ceremonie, vroeg Denise aan mij of ik al eens hier gereden had op de bike. Ik zei van niet en hoppa, ze duwde me naar voren op de bike en ik moest maar even rijden. Wij een rondje gaan rijden. Het ging eigenlijk heel goed, ik kan ook wel rijden, maar ik vond het in eerste instantie gewoon heel eng om hier te rijden. Stom eigenlijk!!
Daarna toch ook maar even naar Hibiscus een drankje gedaan. Joerie en ik waren beiden moe, dus daarna gewoon naar Teba House en naar bed. Denise zou later komen naar mij en bij mij blijven slapen, want Yanti zou company hebben, dus three is a crowd then. Ik heb nog gelezen tot Denise hier was en toen zijn we echt gaan slapen.

Jaja, weer wat daagjes uit het alledaagse :P leven van Kristi in Bali ;)

Tot schrijvens!

Dikke zoen, Kristi