Dag 4 - Reisverslag uit Ubud, Indonesië van Kristi Vranken - WaarBenJij.nu Dag 4 - Reisverslag uit Ubud, Indonesië van Kristi Vranken - WaarBenJij.nu

Dag 4

Door: Kristi

Blijf op de hoogte en volg Kristi

13 November 2009 | Indonesië, Ubud

Hey allemaal!

Erg leuk om te zien hoe veel mensen reacties plaatsen. Ga vooral zo door, ik vind het heerlijk! Kan ze alleen helaas niet altijd en allemaal beantwoorden, want heb niet heel veel tijd. Het kan dus ook misschien wel ff duren, maar komt goed.

Vandaag begon de dag redelijk vroeg. 8 uur ging de wekker, want Mowgli zou ons om 10 uur komen halen. Lekker ontbijten en klaarmaken. Stipt 10 uur was hij ook gewoon hier, echt super. Hij had ook van een vriend een super chille auto geleend, geen airco, maar wel lekker koele lucht toch. Met hem hebben we de dag doorgebracht.
Eerst reden we naar de Elephant Cave, vrij bekend iets hier op Bali. Ik had eigenlijk gehoord dat het wat minder zou zijn, maar ik vond het super. De tempel zelf was op zich, denk ik, wel zoals alle tempels hier, maar Mowgli vertelden super veel dingen over zijn geloof en ik was zeer onder de indruk. Ik zal jullie de details besparen (ook omdat ik ze niet helemaal meer uit mijn hoofd weet), maar Joerie had een paar details opgeschreven in een boekje, dus dat wil ik wel nog overnemen. Één ding waar ik wel echt van onder de indruk was, was dat hij dus geloofd dat een mens 3 dingen in balans en in ere moet houden, namelijk Human, Nature en Gods. Zij geloven echt dat wanneer je iets kwaads doet tegen 1 van deze, er slechte dingen met je gebeuren. Dus eigenlijk roep je het kwaad altijd over jezelf uit, you have only yourself to blame. Karma dus. Eigenlijk vind ik dat de hele wereld zo zou moeten denken, want zo zou er geen oorlog en andere slechte dingen zijn. Ik vond het wel heel mooi om te horen en hem horen vertellen was al super. Hij gelooft daar echt heilig in, en dat vind ik mooi om te zien. Hij is 24 jaar oud, en bij ons in Nederland geloofd bijna niemand meer echt in religie, dus dat vind ik echt cool.
Daarna naar een andere tempel, Kanung Gawi (geloof ik) en die was ook zeer mooi. Het uitzicht die je dan gewoon hebt, je gelooft je ogen gewoon niet. Kan hier echt genieten van de bomen, zou ze bijna gaan knuffelen pap :p, hihi!!! Een paar zeer mooie foto’s gemaakt overigens. Wat wel grappig was, de liepen op een gegeven moment echt de tempel binnen, waar dus de ceremonies plaatsvinden, en toen vroeg Mowgli aan mij of ik misschien ongesteld was. Rare vraag lijkt het, maar dan mag je de tempels hier dus niet betreden, is onrein. Maar ik slik vrolijk de pil hier door, dus dat was niet het geval.
Daarna reden we naar een koffieplantage. Daar lieten ze zien hoe ze de koffie maakten, het proces, en kon je proeven (gratis). Ik drink eigenlijk geen koffie, Joerie ook niet, maar we wilden natuurlijk toch even proeven. We kregen 4 verschillende soorten koffie. Gingseng koffie, beetje caramel-achtig iets, soort chocomel, en naar mijn smaak plain (vieze ;)) koffie. Die laatste vond ik echt niet lekker, maar de andere 3 gingen redelijk. Alleen die chocomel hebben we helemaal leeg gedronken, de rest niet, maar ze vonden het niet erg. Ze verkochten daar ook alles en ik heb voor mijn schatje, want die drinkt graag koffie, een zakje koffie gekocht. Maar mam, jij mag vast ook proeven hoor ;)!!! Ze vertelden ook dat ze één hele dure koffie hadden. Die werd namelijk gemaakt doordat ze een mangoest de koffiebonen laten eten en de drollen (gadver) waren dan ook weer bonen en daar werd dan koffie van gemaakt. Die zou absoluut ik niet willen proeven (het idee!!!), en was ook 10 dollar per kopje, café noir heette dat. Die beesten houden ze daar overigens ook in super kleine kooitjes, echt heel zielig. Toen wij daar waren lagen ze er ook zeer droevig bij. Mowgli vertelden dat sinds het op Bali dus bekend was van deze koffie, deze beesten ook nauwelijks nog in het wild voorkomen. Zielig, hè?! Uitgestorven door koffie, hihihi. Wat ook nog lekker was, we konden een paar verschillende soorten lokale fruitsoorten proeven. Zaten nog gewoon in de schil, dus kon geen kwaad. Waren echt heerlijk!
Als laatste zijn we ergens op een hele sjieke plek gaan lunchen. Was wel wat duurder, maar wel all you can eat, dus lopend buffet. Je kon daar aan de rand van het balkon zitten en je keek uit op een vulkaan en scenery. Echt zeeeeeeer mooi! Natuurlijk ook foto’s van gemaakt. Lekker eten ook!
Daarna zijn we terug naar Ubud gereden, maar dit was nog ongeveer een dik uur rijden, dus in de auto wat kletsen. Ik dacht dat de cultuur hier echt heel gesloten was over sex, maar op de een of andere manier, kwam het toch ter sprake. Hij vertelde dat hij single was, maar liever niet zomaar met een meisje naar bed ging. En als hij dat wel soms deed, altijd met condoom. Heel goed! Zijn uitspraak was dan ook (hebben we echt dubbel om gelegen): No women no cry (het liedje van Bob Marley geloof ik) No condom you die! Hilarisch toch?!
Daarna is hij nog even ergens langs de weg gestopt, om ons van het uitzicht te laten genieten en foto’s te laten maken van een rijstveld. Wat wel erg prettig was, hij stopte niet echt op de heel toeristische plaatsen, waar dus super veel van die echt irritante (stupid noemde hij ze zelfs) venters staan met hun spullen. Die plekken weet hij dan wel allemaal, super chill. Bij dat veld stond dus net een man met zijn grote manden op de schouders en die zei meteen Take picture! Joerie was uitgestapt, maar ik bleef in de auto, dus super coole foto gemaakt van Joerie met die man. Echt grappig! Joerie had ook een erg leuke foto gemaakt van die man, die dus poseerde ook natuurlijk. Daarna gaf Joerie hem natuurlijk iets voor de moeite en toen fluisterde die man blijkbaar “Twenty” in Joeries oor. Dat vodn Joerie erg grappig, dus dit ook maar gegeven. 20.000 roepia is ongeveer 1,40 euro, dus niets voor ons, maar blijkbaar voor zo iemand super veel. Zat ook echt te grinniken daarna, wel schattig eigenlijk. Weer een goede daad verricht dus!
Bij Teba House aangekomen even lekker uitgerust en gelezen, want was toch wel een vermoeiende dag. Tegen 21 uur lekker gaan eten in een restaurantje. We betalen om en om het eten, en Joerie was aan de beurt. Die nam deze keer es geen beurs mee, maar gewoon 200.000 roepia los. Wij met de scooter op weg en gewoon kijken wat leuk lijkt. Erg leuk plekje weer gevonden, maar dus wel iets duurder. We aten Chicken Gordon Bleu (zo schreven ze het echt), lekker westers. Wel een beetje andere kaas, maar heerlijk! En na een choco milkshake. Yum yum!!! Maar je raadt het natuurlijk al, hadden we te weinig geld bij. Ik had helemaal niets bij me dus. Wij echt balen, en dachten dat een van ons dan maar even terug moest rijden om geld te halen en de ander als borg achter te laten. Schaamden ons echt dood. Bij de bediende dit verteld, leek een beetje de opperman daar, en die zei No problem you pay tomorrow! Echt bizar toch?! Ik kon mijn oren niet geloven. Zijn toch echt héél goed van vertrouwen. Dit wilden we toch niet, en Joerie is even snel gecrosst naar Teba House om geld te halen. Was gelukkig op nog geen 5 minuten rijden afstand dus.
Daarna lekker terug naar Teba House, nog even wat drinken (ik water en Joerie een Bintang, Balinees bier) en op de laptop. Daar was toevallig Koen, Kars en mama (en Blacky) op skype. Erg leuk om hen te spreken en zien! Erg van genoten even.
Nu dus nog even reisverslagje getypt en dan echt gaan slapen. Ik heb met mijn Tommie afgesproken morgenvroeg om 7 uur op MSN (bij hem dus middernacht). Heb ik erg veel zin in, want we hebben tot nu toe alleen nog maar gesmst. Ik mis hem toch wel!
Morgen wordt ook, afgezien dat Tom zien al héééél leuk is, ook een coole dag denk ik. Benieuwd? Ik verklap nog niets, lees mijn volgende verslagje maar :P.

(Viewer discretion advised) Wat trouwens ook een opluchting was, ik heb vandaag voor de eerste keer dat we hier zijn nummer 2 kunnen doen op de wc. Had geen last van mijn maag gehad, maar het luchtte toch wel op! Gewoon even ter informatie :P

Tot schrijvens!

Groetjes, Kristi

  • 14 November 2009 - 08:55

    Papa:

    Ha schat. Wat heerlijk te lezen dat je zo geniet. Het is inderdaad de beste manier om een land c.q plaats goed te leren kennen kenneis te maken met de lokale bevolking. Die weten de leuke plekken, weten veel van de historie en weten wat ze moeten vermijden. Ben trots op je. Kus Pap

  • 14 November 2009 - 17:36

    Mam:

    Hoy schat klinkt allemaal heel goed, je zou bijna wensen dat je erbij zou zijn. Waar blijven de foto's? Is het misschien net alsof we erbij zijn. Kus man

  • 14 November 2009 - 19:25

    Tonnie:

    Hoi Kristi,

    Leuk om te lezen wat je allemaal doet. Veel plezier en groetjes ook van Han en Stef

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Indonesië, Ubud

Verrijking van mijn leven en opleiding

Recente Reisverslagen:

25 Januari 2010

Woeps, gsm kwijt!

14 Januari 2010

Dag 38 en 39

29 December 2009

Dg 36 en 37

15 December 2009

Dag 29, 30, 31, 32, 33, 34 en 35

07 December 2009

Dag 24, 25, 26, 27 en 28
Kristi

Actief sinds 06 Okt. 2009
Verslag gelezen: 122
Totaal aantal bezoekers 128855

Voorgaande reizen:

01 Maart 2011 - 01 April 2011

Even weg van alles.... relaxen, back to Bali

09 November 2009 - 06 Februari 2010

Verrijking van mijn leven en opleiding

Landen bezocht: